ΔΟΜΙΚΟΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΣ

Fountain Sketchsmal
© SGI 2014

Ας βάλουμε χρώμα

Ο Μαξ υπέφερε σιωπηλά καθώς συνόδευε τη Λίλη σε έναν από τους πιο εμπορικούς δρόμους της Βαρκελώνης. Εκείνη από την άλλη, πετούσε στα σύννεφα. Άγγιζε τα υφάσματα, δοκίμαζε χρώματα και υπολόγιζε με το μυαλό της το μέγιστο που μπορούσε να ξοδέψει.

«Μήπως να φεύγαμε σιγά σιγά και να κάναμε κάτι πιο … επιστημονικό;» μουρμούρισε ο Μαξ κουρασμένος. Η Λίλη σταμάτησε αλλά όχι εξαιτίας του Μαξ. Κόλλησε μπροστά από ένα κατάστημα κοιτώντας το φόρεμα της βιτρίνας. «Αυτό είναι» είπε και έτρεξε μέσα. Ο Μαξ κοίταξε τη βιτρίνα και πάγωσε. «Ωχ όχι!» παραπονέθηκε και την ακολούθησε.

Η Λίλη περιεργαζόταν ένα φανταχτερό φόρεμα που θύμιζε παγώνι. Ο Μαξ ρώτησε με απορία τι το ξεχωριστό έβρισκε σε αυτό το φόρεμα.

«Λοιπόν, ήθελες να κάνεις κάτι σχετικό με επιστήμη έτσι;» ρώτησε η Λίλη.  Ο Μαξ παραξενεύτηκε. «Δεν εννοούσα βιολογία των πτηνών» είπε.  Η Λίλη γέλασε. «Αυτό είναι υψηλής τεχνολογίας δομικός χρωματισμός!» τον διόρθωσε, πλήρωσε το φόρεμα και βγήκε από το κατάστημα κρατώντας το σαν τρόπαιο.

Κάθισαν σε ένα σιντριβάνι και ο Μαξ ζήτησε διευκρινίσεις. Η Λίλη ξεκίνησε να του λέει πως αρκετούς αιώνες πριν, ο Ισαάκ Νεύτωνας και ο Ρόμπερτ Χουκ παρατήρησαν ότι τα φτερά των παγωνιών έχουν αυτόν τον μπλε και πράσινο χρωματισμό χάρη στη δομή τους. Η μορφολογία της επιφάνειας τους αντανακλά το φως με τέτοιο τρόπο ώστε να μας φαίνονται χρωματιστά ενώ στην πραγματικότητα είναι καφέ λόγω της μελανίνης.

«Σε αυτή την περίπτωση το φως συμπεριφέρεται ως κύμα» είπε η Λίλη και έριξε ένα μικρό βότσαλο στο σιντριβάνι. Το βότσαλο προκάλεσε ένα κυκλικό κύμα που εξαπλώθηκε. Στη συνέχεια η Λίλη έριξε τρία βότσαλα μαζί. Όλα προκάλεσαν κυματισμούς που αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους. Σε μερικά σημεία, τα κύματα ενώνονταν ενισχύοντας το ένα το άλλο ενώ σε κάποια άλλα αλληλοεξουδετερώνονταν.

«Αυτό είναι συμβολή κυμάτων – το ξέρω αυτό το φαινόμενο» αναφώνησε ο Μαξ.

Η επιφάνεια του υλικού από το οποίο έχει φτιαχτεί το φόρεμα, όπως και τα πραγματικά φτερά του παγωνιού δηλαδή, αποτελούνται από μικροσκοπικές παράλληλες γραμμές. Η μικροδομή αυτή ανακλά το φως σε διαφορετικές γωνίες. Με αυτόν τον τρόπο, σε διαφορετικές γωνίες εμφανίζονται διαφορετικά χρώματα.

«Σε παρακαλώ, πες μου πως αυτή η εφεύρεση δεν εφαρμόζεται μόνο στα ρούχα» τη διέκοψε ο Μαξ.

«Αυτό είναι υψηλή ραπτική!» διαμαρτυρήθηκε η Λίλη. «Και ναι, υπάρχουν αμέτρητες εφαρμογές. Επιφάνειες με λαμπερά χρώματα όπως και επιφάνειες για καμουφλάζ που κατασκευάζονται χάρη σε αυτά τα βιομιμητικά υλικά.  Επιπλέον… γυαλί χαμηλής ανακλαστικότητας… ή αποδοτικοί οπτικοί διακόπτες». Του Μαξ του άρεσαν τα όσα άκουγε και έγνεψε ευχαριστημένος.

«Η δομή αυτή  μας επιτρέπει να ελέγχουμε το φως σε νανομετρική κλίμακα. Έτσι φτιάχνεται και το ολόγραμμα ασφαλείας στην πιστωτική σου κάρτα! Φαντάσου ανακλαστικές επιφάνειες για υπερ-αποδοτικά φωτοβολταϊκά! Φαντάσου τσιπάκια, οπτικά τσιπάκια, που χρησιμοποιούν το φως αντί για ηλεκτρικό ρεύμα. Μεταφέρουν δεδομένα πολύ γρηγορότερα». Κατέληξε η Λίλη.

«Ξέρεις κάτι; Μετά από όλα αυτά δε βρίσκω το φόρεμα-παγώνι και τόσο χάλια» είπε χαρούμενα ο Μαξ, προσπαθώντας να της κάνει φιλοφρόνηση. Η Λίλη του έριξε ένα απειλητικό βλέμμα αλλά δε μπόρεσε να αντισταθεί στο να προσθέσει ότι δεν είναι μόνο τα παγώνια που έχουν αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Οι πεταλούδες και άλλα είδη πτηνών όπως οι μελισσοφάγοι και οι παπαγάλοι έχουν και αυτοί παρόμοια δομή στα φτερά τους. Και με αυτό, σηκώθηκε ανακοινώνοντας ότι ήταν η ώρα να επιστρέψουν στα μαγαζιά.